Ρεμπέτικες βραδιές στο “Μύθος”

Ξαφνιαστήκαμε ευχάριστα όταν ακούσαμε ότι από την Πέμπτη 30 Μαΐου και κάθε Πέμπτη στο Μόντρεαλ θα ζωντανεύουν “Ρεμπέτικες βραδιές” με τσίπουρο και μεζέ.  Πιάτα με “ψαγμένες” συνταγές από τα γνωστα σε πολλούς τσιπουράδικα του Βόλου αλλά και άλλων περιοχών της Ελλάδας. Στην αναζήτησή μας για περισσότερες πληροφορίες, πέσαμε πάνω στο “Μύθο”, αγαπημένο γαστριμαργικό χώρο, γνωστό για την αυθεντική ελληνική κουζίνα του. Στον κάτω, προσεγμένο και φιλικό χώρο του εστιατορίου “Μύθος” θα χτυπά κάθε εβδομάδα η καρδιά της παράδοσης του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα σκεφτήκαμε και αρπάζοντας την φωτογραφική μηχανή του me, greek αποφασίσαμε να μάθουμε  περισσότερα για αυτήν την πρωτότυπη ιδέα μιας “ρεμπέτικης γωνιάς” που σίγουρα λείπει από την πόλη.

Να ξυπνήσουν μνήμες με ρεμπέτικα ακούσματα αλλά και να αγαπήσουν οι νέοι αυτή την σπάνια μουσική ελληνική κληρονομιά, μέσα από την ψυχαγωγία, είναι ο σκοπός του Δημήτρη Γαλάνη, ιδιοκτήτη του Μύθου. Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι το ελληνικό αστικό λαϊκό τραγούδι που εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα  και απέκτησε τη γνώριμη μορφή του, περίπου μέχρι την τρίτη δεκαετία του 20ου αιώνα. Εξελίχθηκε κυρίως στα λιμάνια ελληνικών πόλεων όπου ζούσε η εργατική τάξη, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, στον Βόλο.

Μετά από πολλή έρευνα αλλά και μεράκι, ο Δημήτρης Γαλάνης στράτευσε έναν αυθεντικό ρεμπέτη, τον Άγγελο και μαζί έφτιαξαν ένα μουσικό σχήμα, με καθήκον “να ταξιδεύει” κάθε Πέμπτη τους θαμώνες, τόσο στις μεγάλες Ελληνικές πόλεις του 1922, όπου πολλοί μικρασιάτες εγκαθίστανται φέρνοντας από εκεί τις μουσικές τους παραδόσεις, όσο και στην διαδρομή του μέχρι να καταξιωθεί ως λαϊκή μουσική ευρείας αποδοχής. Είναι άλλωστε γνωστή η ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι που ουσιαστικά “εισάγει” τα ρεμπέτικα στα “μεγάλα σαλόνια”. Μια ομιλία που καταλήγει…. “Κάποτε θα κοπάσει η φασαρία γύρω τους κι αυτά θα συνεχίσουν ανενόχλητα το δρόμο τους. Ποιος ξέρει τι καινούργια ζωή μας επιφυλάσσουν τα «νωχελικά 9/8» για το μέλλον; Όμως εμείς θα ‘χουμε πια για καλά νοιώσει στο μεταξύ τη δύναμή τους. Και θα τα βλέπουμε πολύ φυσικά και σωστά, να υψώνουν τη φωνή τους στον άμεσο περίγυρό μας και να ζουν πότε για να μας ερμηνεύουν και πότε για να μας συνειδητοποιούν το βαθύτερο εαυτό μας…….Σήμερα, το ρεμπέτικο έχει κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα ενώ αναγνωρίζεται και μελετάται διεθνώς.»

Το ρεμπέτικο ταξίδι του “Μύθος” έχει ως πλοηγούς τον Άγγελο, το Γιώργο, τον Ηλία και τον Αλέξανδρο. Το ταξίδι αυτό θα πραγματοποιείται μέσα από ένα τρίωρο πρόγραμμα που κάθε φορά θα εμπλουτίζεται.

Ένα τέτοιο ρεμπέτικο ταξίδι όμως για να μείνει αξέχαστο, θα πρέπει να παντρευτεί με την “κουλτούρα” των τσιπουράδικων της Ελλάδας του σήμερα. «Τσίπουρο και μεζές», ένας ευρύτατα διαδεδομένος τρόπος διασκέδασης για τους νέους της πατρίδας μας, και με τους τουρίστες να το λατρεύουν.  Ο Δημήτρης ταξίδεψε στην Ελλάδα, έμεινε για αρκετές μέρες στο Βόλο, αναζητώντας γαστρονομικά μυστικά καθώς και την διαφορετική γευστική κουλτούρα σερβιρίσματος των “τσιπουράδικων”. Έτσι κάθε Πέμπτη, στην ρεμπέτικη βραδιά του “Μύθος” το κάθε καραφάκι τσίπουρου θα συνοδεύεται και από ένα διαφορετικό κύκλο μεζέδων που έχει προκαθοριστεί, χωρίς τη δυνατότητα επιλογής από μενού. Οι πελάτες, με κάθε μπουκαλάκι τσίπουρο, θα γνωρίζουν νέους “γευστικούς πειρασμούς” και θα μυούνται στην κουλτούρα “τσίπουρο – μεζές”

Με λυμένες όλες μας τις απορίες αφήσαμε το φωτογραφικό φακό του me, Greek να αποτυπώσει τις πρόβες του ρεμπέτικου σχήματος, ευχηθήκαμε καλή επιτυχία στον ιδιοκτήτη του «Μύθος» Δημήτρη Γαλάνη και στο νέο, τόσο διαφορετικό αλλά και τόσο “ρεμπετάδικο” είδος διασκέδασης και  πήραμε απάντηση στην τελευταία, αλλά καίρια ερώτηση μας. “Τσίπουρο στο Μόντρεαλ…ναι αλλά τσίπουρο από που;” “Μα φυσικά εισαγωγή κατευθείαν από την Ελλάδα.”  

Από το τόσο πλούσιο ρεμπέτικο γλωσσάρι των τόσο διαφορετικών “ψαγμένων” στίχων:

Κουτσαβάκι, Κουτσαβάκης

Λαϊκός μάγκας των αρχών του 20ού αιώνα, κυρίως στην Αθήνα, με χαρακτηριστικό μουστάκι, ντύσιμο και τρόπους που μιμούνται τους παλιούς νταήδες της εποχής. Με την πάροδο των χρόνων, οι παλιοί νταήδες κατηγορήθηκαν από την κατεστημένη τάξη για εσκεμμένη επίδειξη δύναμης (η οποία ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να ήταν και πραγματική), με αποτέλεσμα η λέξη να αποκτήσει γενικά την έννοια του ψευτοπαληκαρά, αυτού που κάνει επίδειξη δύναμης χωρίς λόγο.

Η ονομασία οφείλεται στον Κουτσαβάκη, υπαρκτό πρόσωπο, γνωστό μάγκα του 19ου αιώνα. Στο λαϊκό τραγούδι η λέξη χρησιμοποιείται με την έννοια του ψευτοπαληκαρά, του νταή. Ο Μάρκος, όμως, στο “Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά” τη χρησιμοποιεί θετικά. Άγνωστης ετυμολογίας η λέξη.

Καλή διασκέδαση!

Mythos Restaurant, 5318 avenue du Parc, Montreal. Τηλ. 514 270-0235