“Ψάρι του βουνού” για την 25η Μαρτίου
Οι παραδόσεις πάντα κρύβουν μια μαγεία. Ένας μύθος, ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους πέρα για πέρα πραγματικός. Μου αρέσει να ακολουθώ τις παραδόσεις γιατί νιώθω από τη μια πως ζωντανεύω κάποιο μύθο, ξεχασμένο ίσως λίγο σκονισμένο, και από την άλλη γιατί συμμετέχοντας νιώθω ως ένας μικρός μυθικός ήρωας. Ειδικά από τότε που ήρθα στο Μόντρεαλ ανακάλυψα πως μερικές φορές είναι εσωτερική ανάγκη. Όταν συμμετέχεις στις παραδόσεις σε κάνουν πιο δυνατό και πραγματικό ήρωα προστάτη της πολιτιστικής σου ταυτότητας.
Που θα φάμε λοιπόν τον πατροπαράδοτο “μπακαλιάρο σκορδαλιά” της 25ης Μαρτίου; Μα φυσικά σε κάποια από τις Ελληνικές εορταστικές εκδηλώσεις της παροικίας μας. Δεν χρειάζεται να τον μαγειρέψουμε στο σπίτι μας, δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε την τέλεια συνταγή. Το σπίτι μας είναι αυτές οι εκδηλώσεις, η “συνταγή” είναι κρυμμένη στην πολύ απλή ερώτηση: “Γιατί στο καλό τρώμε ειδικά μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου”;
Το πρώτο πράγμα που όλοι γνωρίζουμε είναι πως η ορθόδοξη εκκλησία, μας επιτρέπει κατά την διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής να φάμε δύο φορές μονάχα ψάρι. Η μία είναι την Ημέρα του Ευαγγελισμού και η άλλη, η Κυριακή των Βαΐων. Τώρα το γιατί τρώμε ειδικά μπακαλιάρο και όχι κάποιο άλλο ψάρι!
Ο παράδοση μας αποκαλύπτει ιστορίες που άλλες φορές μας φουρτουνιάζουν την φαντασία και άλλες φορές μας ζεσταίνουν την καρδιά. Το πάστωμα του μπακαλιάρου ξεκίνησε από τους Βάσκους και το εμπόριο του από το Μεσαίωνα. Στα πρώτα χρόνια τον αποκαλούσαν “το ψάρι του βουνού” Η επιλογή του συγκεκριμένου ψαριού έγινε για καθαρά οικονομικούς λόγους, μιας και αποτελούσε την εύκολη αλλά και φτηνή λύση. Με άλλα λόγια αυτό συνέβαινε γιατι παστό μπακαλιάρο μπορούσε να προμηθευτεί ακόμη και ο κόσμος που ζούσε στις ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών Μπορούσαν να το προμηθευτούν ακόμη και από τα μικρά μπακάλικα γεγονός που βοηθούσε ακόμη περισσότερο την περίσταση. Ο τρόπος μαγειρέματος του είναι τηγανιτός με την συνοδεία σκορδαλιάς όμως σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας τον φτιάχνουν κοκκινιστό με χόρτα.
Σας περιμένω να τα πούμε από κοντά, σε κάποιες από τις εορταστικές εκδηλώσεις της παροικίας μας.